Glijclausule voorkomt niet de uitdeling maar wel de boete

Maandag, 14 May 2007 00:00:00
Het opnemen van een fiscale glijclausule in een overeenkomst is niet ongebruikelijk. Doel van zo’n clausule is te voorkomen, dat een overeenkomst ongewenste fiscale gevolgen heeft. Dat gebeurt door te bepalen, dat de overeenkomst wordt ontbonden (geacht wordt nooit te hebben bestaan) als de belastingdienst of de belastingrechter aan de overeenkomst andere fiscale gevolgen verbindt dan partijen bij het aangaan van de overeenkomst dachten. Een glijclausule is geen vrijbrief om maar van alles overeen te komen en de gevolgen af te wachten. In de verhouding tussen een BV een de directeur/grootaandeelhouder werkte een glijclausule niet volledig. De clausule betrof bij een ruiltransactie de waarde van de prestatie van een van de partijen. Bij gebleken onjuistheid van de waarde zou het verschil worden bijgepast. Volgens het Hof was sprake van een uitdeling van winst, omdat duidelijk was, dat er een groot verschil in waarde bestond tussen hun prestaties. De Hoge Raad heeft dit oordeel bevestigd. De glijclausule voorkwam wel, dat een boete van 100% overeind bleef. Volgens de Hoge Raad had de DGA kunnen denken, dat door de glijclausule geen winstuitdeling aanwezig zou zijn. De voor de boete vereiste opzet van de directeur/grootaandeelhouder kon de belastingdienst niet bewijzen. De inspecteur had niet gesteld voor het geval er geen sprake was van opzet dat er dan grove schuld was.